tüm o flu suratlar albümünden sıyrılan insanlar var. en sıkıntılı anında, pırıl pırıl gözleriyle, dudağının hemen yanında hafif bir kıvrım oluşturan kırgın gülümsemesiyle hatırladığım bir güzel insan var.
belki daha haberi yok ama kötü bir haber var. ne tuhaf, belki en son duyacak o olacak.
tüm hayatı değişti bu gece.
tam göğsümün üstünde nefes almamı engelleyen pis bir şey. hayat demeye varmıyor insanın dili ama tam da bu aslında hayat.
nasıl bir sabır lazım ona şimdi?
sabır, en büyük hediye belki. neye, ne kadar dayanabilir insan? umarım yaşayacak ama nasıl?
bu çaresizlik akıl alır gibi değil.
